De afgelopen drie weken heb ik een geweldige reis naar het noorden van India mogen maken. Via de organisatie Shoestring hebben een goede vriendin (Marloes) en ik een low budget reis India geboekt. Eerder dit jaar schreef ik op mijn blog hoe ik deze reis door India heb gevonden en waarom we voor deze reis hebben gekozen. In mijn volgende blogposts zullen drie geweldige weken India beschreven worden en wie weet brengt dit blog je op ideeën voor een zelfde soort reis.
Naar India
Onderweg naar het vliegveld (Schiphol, Amsterdam) begon ik eindelijk in de vakantie sferen te komen. Het besef dat ik voor drie weken naar India ging was er nog niet. Wel was ik goed voorbereid en had ik na mijn idee men backpack een keer niet zo vol. Ik was vooral benieuwd naar onze groep, behalve Marloes ken ik nog niemand. Via Schiphol vlogen we naar Ataturk Airport in Istanbul om vervolgens een overstap te maken naar Indira Gandhi International Airport in Delhi. In het vliegtuig hadden we al snel door wie er allemaal bij de groepsreis hoorde, we zaten immers allemaal naast elkaar. Tijdens onze 3,5 uur durende overstap in Istanbul hadden we onder het genot van een kop koffie genoeg tijd om elkaar beter te leren kennen. Al snel hadden we leuke gesprekken en kwamen we in de vroege ochtend van 18 juli als een echte groep in Delhi aan. Hier stond onze reisleider (Diggy) al 1,5 uur op ons te wachten, in Istanbul hadden we een kleine vertraging opgelopen i.v.m. het slechte weer. Nadat we met de taxi door het hectische verkeer van Delhi waren gereden hadden we in het Hotel eerst 4 uur om bij te slapen. Door de moeheid hoorde ik al snel het getoeter van alle auto’s en tuktuks niet meer en was ik in dromenland. Bij het wakker worden stond onze telefoon roodgloeiend. De berichten van familie en vrienden stroomden binnen i.v.m. het tragische nieuws van de neergestorte MH17 (Malaysia Airlines) boven Oekraïne op 17 juli.
Onze eerste dag in India was begonnen. Na een goed westers ontbijt met ei en toast konden we zelf de stad in. Met de nieuwe groep hebben we ervoor gekozen om een tuktuk te nemen naar de stad. Gelijk was het raak en werden we niet afgezet bij onze bestemming maar bij een één of ander toeristenwinkeltje. Deze zou vast wat aan ons willen verdienen waarop de tuktuk chauffeur ook zijn deel krijgt. Wij als eigenwijze Nederlanders vinden zelf wel de weg naar de bazaar vanaf hier zonder dat we naar binnen hoeven. Nadat we zelf onze weg hadden gevonden konden we lekker door de vele straten slenteren en af en toe pakten we weer eens een tuktuk naar de volgende bestemming. Vooral niet veel doen op deze eerste dag, eerst maar eens wennen aan het land met al haar gewoontes. Na een korte nacht stond er op de tweede dag al een 10 uur durende treinreis naar Shimla gepland. Shimla is de zomerhoofdstad van India zoals onze reisleider het vertelde. Dit komt omdat het in de zomer aardig warm wordt in Delhi en de rijke mensen verkoeling zoeken in hun zomerhuis tussen de bergen. Vanaf Delhi zaten we tot aan Kalka 5,5 uur in de trein waarna we overstapten op de ‘Toy Train’. Deze kleine trein rijdt met 30km per uur door de bergen en passeert 103 kleine tunnels. Een 6 uur durende treinreis om niet te vergeten met een paar stops om ondertussen wat eten en drinken in te slaan en de in het begin wat ongemakkelijke squatting toilets. Onze vrije dag in Shimla hebben we sportief benut door de berg naar de Jakhu Tempel te beklimmen. Deze klim van 2,5km hoogte was als fitness en werd door ons allen binnen de tijd van onze leeftijd gelopen. Deze tempel behoord bij de Hanuman god, de apen god in de Indische mythologie. Gek genoeg stikt het hier ook van de apen en mag je oppassen dat er niks van je wordt gestolen. Ondanks de apen was het indrukwekkend en aangenaam ook waren de mensen bij de tempel vriendelijk. Zo vriendelijk dat ze ons niet naar beneden wouden laten gaan zonder eerst meegegeten te hebben, het is immers normaal om daar mee te eten ongeacht welk geloof. Wel hebben we het eten netjes afgeslagen dit om de bekende Delhi belly te voorkomen. Onze reisleider nam ons mee naar zijn favoriete restaurants waar wij Nederlanders veilig konden eten. In de eerste drie dagen was ik al aardig fan van de Indische keuken en vond ik het eten zo lekker dat ik uitkeek om de volgende dag weer wat nieuws te proberen.
Van Shimla reisden we met een lokale bus naar McLeod Ganj. Of dit nou een bus was of een soort van achtbaan door de bergen ? Ik weet het nog steeds niet, maar leuk was het wel (voor sommigen ook niet). Het rustige rijden wat we in Nederland kennen was er totaal niet meer bij, de hoge snelheid en het inhalen in de S bochten zonder te zien of er tegenliggers aankwamen. Deze busreis maakte het in ieder geval spannend en na 6 uur in de bus gezeten te hebben kwamen we veilig aan op bestemming. In McLeod Ganj wonen voornamelijk boeddhistische Tibetanen en staat bekend om de tempel van de Dalai Lama. We hadden genoeg tijd om dit mooie dorp te bekijken en de tempel te bezoeken. Naast deze tempel heb ik ervoor gekozen om een Tibetaanse school te bezoeken, deze ligt gelegen in het Tibetaanse kinderdorp in de buurt. Deze dorpen bestaan uit veel (wees) kinderen en gevluchte families uit Tibet. Een ervaring die ik niet had willen missen, na een kleine donatie achtergelaten te hebben hoop ik dat de school snel weer kan verder bouwen aan hun uitbreidingen. Naast de vele tempels en het Tibetaanse kinderdorp hebben we gezamenlijk nog de Bhagsu Waterfall bekeken. Onze reisleider had ervoor gezorgd dat we ‘off track’ door de mooie natuur bij deze geweldige waterval uit zouden komen. Na wat foto’s met de waterval en de vele foto’s met de locals gingen we eten. Deze omgeving zat vol met hippies. En het hippie restaurant was dan nog een ander hoogtepunt van deze mooie plek.
De tijd in McLeod Gangj zat er alweer op en met de wekker om 3:00 uur zal de volgende reisdag wel eens een hele zware kunnen worden. Snel genoeg bleek dat ik nog wel eens gelijk kon hebben, we zaten in een te volle bus. De mensen kropen op je schoot om zelf ‘comfortabel’ te zitten. Het lange reizen waren we inmiddels gewend maar de overvolle bussen die volgeladen met alles en nog wat waren kenden we nog niet. Check, deze kan ik ook weer van mijn bucketlist afvinken. Na zes uur ‘heerlijk’ gezeten te hebben zijn we veilig aangekomen in Amritsar. Deze stad ligt in de staat Punjab dicht bij de Pakistaanse grens en staat bekend om de Golden temple (Sikh cultuur) en de ceremonie bij de Indische Pakistaanse grens. De gouden tempel is denk ik toch wel de grootste bezienswaardigheid in Amritsar en deze mochten we dan ook zeker niet missen. Met de hele groep zijn we naar deze tempel gegaan waar we de tijd kregen om rustig rond te lopen. De tempel met zijn gouden omhulling en omringt door heilig water maakt het helemaal af. Wel is het verplicht zowel voor mannen als voor vrouwen om je haar te bedekken en mogen er geen sigaretten of alcohol naar binnen genomen worden. Omdat de Pakistaanse grens zo’n 30 km van Amritsar gelegen ligt en dit een hele happening is mochten we deze ook niet missen. Aangekomen bij deze ceremonie kregen we een plek op de toeristen tribune aangewezen. Hier moesten we gedurende de ceremonie (1,5 uur) blijven zitten. Tijdens de Ceremonie zie je het Indische leger de voeten in de lucht schoppen en de vele Indiërs in het publiek schreeuwen. Tussen de twee rivalen werd een hele show opgezet voordat de vlag naar beneden werd gehaald. Aan de andere kant dus bij de Pakistanen gebeurd praktisch het zelfde alleen was het publiek niet zo groots aanwezig. Zelf wist ik niet zo goed wat ik van deze ceremonie moest denken, de enige conclusie die ik heb is dat het bizar is om te zien.
In mijn volgende blogpost een uitgebreid verslag over mijn reis door India week 2.
Geen reacties