Inmiddels ben ik al ruim een week aan het reizen door Myanmar.  Het valt me niks niet tegen hoe gemakkelijk het is om van de ene plek naar de ander te reizen en dat met het openbaar vervoer. De reizen duren vaak wel langer dan 10 uur en erg hobbelig. In mijn eerste verslag lees je de bestemmingen die wij in week één bezochten.

Dag 1

Nadat ik twee vluchten van 6 uur met een overstap op Abu Dhabi achter de rug had, kwam ik aan op het intercontinentale vliegveld van Bangkok. Met de taxi reed ik zo’n 70km voor 500THB naar mijn homestay waar ik de nacht had om bij te komen. De 70km met de taxi vond ik toch wel erg veel en na het checken van mijn eigen navigatie was de chauffeur toch 30km omgereden. De vriendelijke host van Phurahong homestay vertelde mij vriendelijk hoe ik de volgende dag naar het Don Mueang vliegveld kon reizen. De taxi voor de volgende dag naar het vliegveld was geregeld dus was het tijd om even bij te komen. Samen met Jelle, mijn reisgenoot voor de aankomende vijf weken, genoten we van een paar heerlijke biertjes. De biertjes kwamen na het lange reizen hard aan waardoor ik goed kon slapen.

Dag 2

Om 6 uur ging de wekker en het ontbijt stond voor ons klaar. Na een taxirit van ongeveer een uur kwam ik aan op het Don Mueang vliegveld. Bij het boarden van de AirAsia-vlucht naar Mandalay kreeg ik gelijk allerlei formulieren in de hand gedrukt die ik moesten invullen. Deze formulieren waren voor de douane in Mandalay waarop ik mijn visum en paspoort informatie nogmaals handmatig moest invullen. Aangekomen op het vliegveld van Mandalay duurde het controleren van het visum langer dan dat ik gewend ben. Alle formulieren werden zorgvuldig nagekeken en na vijf minuten mocht ik doorlopen naar de bagageband. Als je met AirAsia vliegt, is er een gratis bus naar het centrum van Mandalay. Vanaf het eindpunt dacht ik makkelijk met de Maps.ME app naar het hotel te navigeren. Samen met twee Zwitserse dames stonden we in de juiste straat te koekeloeren maar ons hotel zagen we niet. De dames waren op de goede plek maar Jelle en ik moesten toch nog een taxi nemen naar het hotel. Bezweet en bepakt checkten we in. In de middag besloten we om met de Zwitserse dames naar Mandalay Hill te lopen, hier heb je een geweldig uitzicht op de stad. Na 8km lopen door de stad en langs het paleis, liepen we door de kleurrijke tempels op de heuvel. Bovenaan gekomen betaalde ik een dollar voor mijn camera. Ik had een fantastisch uitzicht over de stad. Het was niet erg zonnig deze dag dus een goede zonsondergang was er niet bij.

Dag 3

Mijn telefoon had zich niet goed aangepast aan de tijdzone dus ik werd een half uur te vroeg wakker. Met een groepje van vier, deden we een stadstour door Mandalay, Inwa en Sagaing. Voordat ik de tour begon, moest ik eerst van mijn Amerikaanse Dollars af. Ik vond dat de Amerikaanse Dollar toch moeilijk kwijt te raken was en ruilde deze snel om voor de lokale munteenheid, de Kyat. In hotels en grotere westerse restaurants zijn ze nog wel gek op de nieuwe Amerikaanse Dollar Flappen.
Met de taxichauffeur reden we langs een “Gold leaf shop” waar uitgelegd werd hoe ze van de gouden blaadjes een gouden Boeddha maken. Deze goudblaadjes mocht ik bij onze volgende stop de Maharmuni Tempel op een Boeddhabeeld plakken. Dit geldt alleen voor de mannen, de vrouwen mogen niet om het beeld heen lopen. Bij het Mahagandayonklooster, waar 2000 monniken verblijven, zagen we een grote groep monniken die op weg waren naar hun lunch. We vervolgden onze weg naar Saigang en Inwa. Bij elke stop hadden we genoeg tijd om te genieten van het uitzicht op de verschillende pagoda’s (toren tempels).  Tijdens onze lunch begon het ontzettend hard te regenen en liet Moeder Natuur zien wat het regenseizoen inhoudt. Nadat de regen was gestopt, konden we de boot naar Inwa pakken. Inwa is een oud koninklijk gebied waar we per paard en wagen de oude ruïnes bekeken. Onze dag kwam al snel aan zijn einde maar niet zonder de bekende “U bein bridge” gezien te hebben. Deze 1,2km lange vissersbrug is het mooist tijdens zonsondergang. Helaas voor ons was het erg bewolkt en zagen we niet de mooie zonsondergang waar we opgehoopt hadden.

Dag 4

Na een nacht goed geslapen te hebben, vonden we het tijd om Mandalay te verlaten. Met de stadstour van gister kregen we het idee dat we veel gezien habben. Na het ontbijt liepen we naar het treinstation om de reismogelijkheden naar Hsipaw uit te zoeken. In Hsipaw kun je wandeltours door de rijstvelden en bergdorpen doen, deze wandeltour staat dan ook hoog op onze to do list. Na vriendelijk geholpen te zijn door de mensen op het station kwamen we erachter dat de bus een snellere optie was. Om half 3 pakten we de vijf uur durende bus naar Hsipaw. We hadden veel positieve verhalen gehoord over Mr. Charles hotel en besloten om daar te kijken. Gelukkig was er nog een kamer vrij voor 7USD per nacht, een gemiddelde prijs p.p.p.n. in Myanmar. Voor de volgende dag boekten we de wandeltrek van twee dagen en één nacht. Dit houdt in dat we twee dagen lopen en één nacht verblijven in Palaung, een bergdorp zonder elektriciteit en stromend water.

Dag 5

De wandeltocht van 16km door de bergen en langs de rijstvelden vertrok om 8 uur. Samen met twee Nederlanders, een Koreaan en een Australiër vertrokken we met de lokale gids. De gids (28 jaar), die we Mr. Nice noemden, vertelde tijdens de trek over de rijstvelden en de productie daarvan. Het eerste dorp waar we rusten was Shan village. In deze dorpen wordt al geen Birmees meer gesproken en Engels is al helemaal ver te zoeken. Het communiceren met de locals deed ik voornamelijk door veel te lachen. De paar woordjes in Shan zoals “Dankjewel” en “Hallo” waren vooral makkelijk wanneer we water kochten. De tocht naar Palaung village was niet stijl en/of gevaarlijk maar kostte veel energie, vele liters water werden door mij uitgezweet. In Palaung village aangekomen, werden we vriendelijk ontvangen bij de mensen thuis. Er werd uitgebreid gekookt en ik at het meest lekkere eten wat ik tot dusver in Myanmar gegeten heb. Nadat een paar uur uitrusten gingen we het dorp verkennen. We hadden tijd om met de kinderen te spelen en bezochten het klooster. We sliepen op een matje onder een klamboe in het houten huis.

Dag 6

Midden in de nacht werd ik wakker van de harde regen, Moeder Natuur ging nog harder tekeer dan in Mandalay. Het stopte niet met regen tot een uur of negen in de ochtend. De familie waar we verbleven had om acht uur voor ons allen gezorgd voor ontbijt. Een stevig ontbijt, bestaande uit rijst, aardappels en groenten, was goed voor veel energie. Deze energie hadden we op de weg terug naar Hsipaw hard nodig. We wandelden door de gladde paden en maisvelden door verschillende beekjes naar beneden. Vijf uur later kwamen we smerig van de modder en nat van het zweet en de regen beneden terug in het Mr. Charles hotel. Om de gezelligheid van de afgelopen dagen af te sluiten dronken we in de avond nog een biertje met de groep van de wandeltocht. Morgen verlaten we Hsipaw en zullen we een 19 uur durende reis naar Bagan aangaan.

Dag 7

Vandaag zaten we alleen maar in de bus en in de trein. De trein van Hsipaw naar Pyin Oo Lwin duurt zo’n zeven uur maar passeerde wel het bekende Gotaik-viaduct. De trein gaat niet sneller dan 30km per uur en op het 1,2km lange viaduct gaat de trein nog langzamer. Nadat we zeven uur in een best wel comfortabele trein hadden gezeten, moesten we overstappen op een pick-uptruck. Deze truck bracht ons in twee uur naar Mandalay, de stad waarvandaan we de mini-van naar Bagan zouden pakken. De mini-van scheurde over de hobbelige wegen van Myanmar en af en toe werden we door onze stoelen heen gegooid. Echt slapen deden we niet tijdens deze reis. In plaats van vijf uur in de ochtend kwamen we al om half drie in ons hotel aan. Na 19 uur gereisd te hebben hebben we even een paar uur slaap kunnen pakken om de volgende dag de tempels van Bagan gaan bezichtigen.

Sorry voor het ontbreken van de mooie foto’s..Het Internet is zo slecht hier.